LA CROUS
Da ma meizoun mi sui partì na sero
Zainou charja boù des chilu d’fourmage
A ou pas d’la Mena i’es qui mé speto
Boù tres miria de sal l’avrìo chambià
La viò es lonjo lou temp l’es bel
I tirou n fià a la bouto apres partou a chaminar
Chamina e beoou, mentre ai perdù la viò
Dime po’mac, avio mac acò da far
Soque i’na frega, veien demon
La nuech aribo niero, e i sourten i servan
Lou bouosc chamino mé gacho entour
Pareis que soun mac bales, l’à pa degun
Alouro cherco, coujarme desout a’n fraise
Mac que ma testo sounavo ma’n brounsin
Ma propi alouro i’aribo n’ome
Avio na vesto rousa e’n poc de barberot
Me pren la bouto la gacha e beoou
Apres visco na sigalo e tacha a devizar
Ma ou boun-oumas sa pa que l’es lou diaou
E l’ome rous, i couonto d’en countrat
“Alouro dime, dime po’mac
mi achate tioou fourmage se firmes acoù fuei qui
“Ma enté troubar, n’aoutre oucazioun
Mi i faou na belo crous, el scapa desperà”
[Modificato da zaccaria cat 30/11/2005 22.51]